Reżyseria
Paweł Szkotak
Przekład
Małgorzata Semil
Scenografia i kostiumy
Agata Skwierczyńska
Reżyseria świateł
Agata Skwierczyńska
Muzyka
Krzysztof Nowikow
Multimedia
Marek Straszak
Choreografia
Paulina Andrzejewska
Asystent reżysera, inspicjent
Magdalena Matusewicz
Premiera
26-04-2015
Scena:
Duża Scena
Czas trwania
2 godziny 30 minut
Liczba przerw
1

Obsada

Michał Frydrych - Hans-Dietrich Genscher

Głosy z offu: Przewodnicząca Bundestagu Teresa Kwiatkowska, Reporterka Ewa Szumska.

Kobiety z pociągu (na zdjęciach): Agnieszka Findysz, Anna Sandowicz, Marcela Stańko.

W nagraniu udział wzięli: Miriam Fiuczyńska (śpiew) i Marcin Kajper (saksofon).

Sztuka Michaela Frayna odniosła niezwykły sukces w londyńskich teatrach i na Broadwayu. „Demokracja” to opowieść o męskim świecie, której tłem jest wielka polityka. Na scenie zobaczymy dziesięciu mężczyzn, którzy walczą o władzę, wyborców i miejsce w historii.

W 1969 roku, w Niemczech, kanclerzem zostaje Willy Brandt – charyzmatyczny przywódca, późniejszy laureat pokojowej Nagrody Nobla. Za fasadą porywającego tłumy polityka kryje się człowiek, który w odosobnieniu za każdy sukces płaci depresją. Otoczony pozornie zaufanymi współpracownikami nie domyśla się, że w jego najbliższym otoczeniu jest… szpieg. Autor sztuki w jednym z wywiadów powiedział: „Szpiegowanie jest trafną metaforą naszych czasów. Bezustannie obserwujemy innych, oceniamy ich uczucia i motywy postępowania. Musimy tak robić, bo to jedyny sposób, żeby przeżyć wśród innych ludzi”.

Recenzje

Demokracja to spektakl, który odsłania uniwersalne mechanizmy rządzące światem polityki. Handlowanie wysokimi stanowiskami państwowymi, szpiegowanie się nawzajem i szukanie faktów kompromitujących nie tylko przeciwników politycznych, ale również przedstawicieli tej samej partii, to normalna codzienność dochodzących do władzy. (…) Demokracja to nie tylko sztuka ukazująca wielkiego polityka jakim był Willy Brandt, ale przede wszystkim dramat demaskujący brutalny świat męskiej polityki. Świat, w którym obecne są podsłuchy, zdjęcia wykonane z ukrycia, a także zdrajcy i manipulanci. (…) Dużym zaskoczeniem dla publiczności jest obecność w spektaklu nie tylko muzyki, za którą odpowiedzialny jest Krzysztof Nowikow, ale również tańca. Dziesięciu aktorów dramatycznych wykonuje układy taneczne, jakich nie powstydziłyby się najpopularniejsze boysbandy na świecie.

Marta Łuczkowska, www.swiatkultury.com.pl, 28 kwietnia 2015